Onderzoek: ESG-factoren minder leidend bij beleggingsbeleid

Institutionele beleggers houden steeds minder rekening met ESG-factoren bij het nemen van beleggingsbeslissingen. Zij zijn van plan om ESG-investeringen in de nabije toekomst minder te prioriteren in hun kapitaalallocatiestrategieën.

Dat blijkt uit de EY 2024 Institutional Investor Survey, een onderzoek dat de meningen van 350 institutionele beleggers wereldwijd heeft gepeild, waaronder fondshuizen, pensioenfondsen en verzekeraars.

66% van de ondervraagde beleggers gaf aan dat hun instelling waarschijnlijk minder rekening zal houden met ESG-factoren bij het nemen van beleggingsbeslissingen.

Volgens EY schetsen deze bevindingen een zorgwekkend beeld, gezien ‘de cruciale rol van investeerders’ bij het aanjagen van de transitie naar een duurzamere economie. “De Energy Transitions Commission schat bijvoorbeeld dat er gemiddeld jaarlijks een totale wereldwijde kapitaalinvestering van 3,5 biljoen dollar nodig zal zijn om de energietransitie te bewerkstelligen en een netto-nul-economie mogelijk te maken tegen het midden van deze eeuw”, schrijft het consultingbureau.

Langetermijnwaarde

De beleggers erkennen het economische en politieke belang van duurzaamheid. Ze begrijpen ook dat langetermijnwaarde wordt gegenereerd door bedrijven die overstappen op duurzamere bedrijfsmodellen. Niettemin zorgen directe macro-economische en geopolitieke druk ervoor dat hun investeringsbeslissingen nog steeds vaak gericht zijn op kortetermijndoelen.

Toch zegt de overgrote meerderheid van de respondenten (88%) dat hun instelling het gebruik van ESG-informatie het afgelopen jaar enigszins of substantieel heeft uitgebreid. Dit weerspiegelt de groei in corporate sustainability reporting, die investeerders meer informatie dan ooit biedt om hun besluitvorming te sturen.

Volgens EY blijkt uit tien jaar onderzoek van EY dat institutionele beleggers zich steeds meer zorgen lijken te maken over ESG en dit in hun besluitvorming te integreren. “Desondanks blijven voorbeelden aantonen dat er een duidelijke kloof is tussen wat ze zeggen en wat ze doen.”