Benoit Harger (J. Safra Sarasin): ‘De supercyclus van grondstoffen houdt komende jaren aan’

De afgelopen jaren stonden in het teken van hoge volatiliteit en politieke onzekerheid. Omdat traditionele financiële activa steeds sterker gecorreleerd en geconcentreerd zijn, zijn beleggers op zoek naar diversificatie om door een steeds veranderend financieel landschap te navigeren. De Visie van Benoît Harger, Commodity Portfolio Manager bij Bank J. Safra Sarasin.

“Na een decennium van relatieve onbekendheid zijn de voordelen van beleggen in grondstoffen de afgelopen jaren duidelijker geworden. In 2022 trof inflatie zowel de aandelen- als obligatiemarkten, wat resulteerde in de slechtste prestaties van traditionele gebalanceerde portefeuilles in decennia. Gediversifieerde strategieën voor grondstoffenfutures leverden daarentegen dubbelcijferige rendementen op.

Sinds het begin van het jaar presteert de grondstoffenmarkt beter dan traditionele beleggingscategorieën. Beleggers vragen zich af of het nog steeds de moeite waard is om erin te beleggen.

Groeiende vraag naar energie

Het verbruik van grondstoffen is momenteel ongekend hoog in onze moderne samenlevingen. De demografische groei in opkomende landen en de wereldwijde economische ontwikkeling gaan gepaard met een groeiende vraag naar energie. De wereldeconomie, gekoppeld aan digitalisering, vereist een exponentiële aanvoer van metalen en mineralen, waarbij de vraag naar metalen nu groter is dan de bevolkingsgroei.

Het komende decennium biedt veelbelovende vooruitzichten voor de grondstoffenmarkten. Het huidige gebrek aan evenwicht tussen vraag en aanbod zorgt voor langetermijnfluctuaties, die vaak een supercyclus worden genoemd. Analisten voorspellen dat dit momentum de komende jaren zal aanhouden.

Als onderdeel van de strijd tegen klimaatverandering worden overheden aangemoedigd om minder afhankelijk te worden van fossiele brandstoffen en die te verminderen ten gunste van hernieuwbare energiebronnen. De Overeenkomst van Parijs, die tot doel heeft de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5°C, heeft geleid tot de vaststelling van ambitieuze doelstellingen voor energieproductie en ‘groene transitie’-infrastructuur.

De groene transitie vereist een infrastructuur die veel metaal verbruikt en zal leiden tot een blijvend onevenwicht tussen vraag en aanbod van mijnbouwproducten. Mijnbouw is afhankelijk van energie-intensieve extractieprocessen die voornamelijk worden aangedreven door fossiele brandstoffen. Bovendien zullen fossiele brandstoffen essentieel blijven omdat hernieuwbare energiebronnen niet regelmatig energie geven en dit moet worden gecompenseerd.

Alternatieve brandstoffen

Om het effect van fossiele brandstoffen op klimaatverandering te beperken, richt de energietransitie zich ook op alternatieve brandstoffen, met name door het aandeel biobrandstoffen in de transportsector te vergroten. Volgens de Green Deal van de Europese Unie moet in 2050 meer dan 60% van de vliegtuigen die in Europa opstijgen biobrandstoffen gebruiken. Dit initiatief doet de bezorgdheid herleven over het gebruik van landbouwgrond en voedselgewassen voor de productie van energie, evenals vragen over de duurzaamheid van biobrandstoffen vanwege het gebruik van meststoffen en andere inputs afkomstig van petrochemische stoffen en mijnbouwresiduen.

De overgang naar een groene economie vormt een uitdaging waarvoor een aanzienlijke hoeveelheid metalen en mineralen nodig is. Om deze overgang te ondersteunen zal de energiesector een cruciale rol spelen, net als de levering van landbouwproducten om nieuwe bronnen van hernieuwbare energie te exploiteren en aan de groeiende voedselbehoeften te voldoen.