Harde valuta van opkomende markten ‘overduidelijk aantrekkelijk’

In de huidige door groeizorgen overschaduwde omgeving, is het rendement (carry) op schuldpapier in harde valuta van opkomende markten ‘overduidelijk aantrekkelijk’. De huidige, effectieve rentes op staatsobligaties in harde valuta liggen rond de 6,25%. Dit biedt een aanzienlijke buffer voor korte termijn fluctuaties in de spread of een mogelijke stijging van de rente op Amerikaans staatspapier, aldus Cathy Hepworth, hoofd van het EMD-team van PGIM Fixed Income.

“Met een gemiddelde looptijd van bijna 6,5 jaar, heb je een spreadstijging ten opzichte van Treasuries nodig van meer dan 100 basispunten om de carry ongedaan te maken en tot een negatief totaalrendement op eenjaarsbasis te komen. Omgekeerd kan enige spreadverkrapping of Treasury yield compressie, het rendement op schuldpaper van opkomende marken (EMD) in harde valuta in de dubbele cijfers brengen.”

De verwachte macroscenario’s van PGIM Fixed Income voorspellen wat dat betreft veel goeds. “Ons basisscenario voor opkomende markten blijft uitgaan van een zachte landing waarbij de groei solide blijft, de inflatie langzaam afneemt en de arbeidsmarkt geleidelijk aan minder krap wordt.”

EMD in lokale valuta

Vanuit een top-down perspectief is Hepworth voor de tweede helft van 2024 constructief over lokale markten. “Nu de Amerikaanse economie lijkt af te koelen en de Fed de rente eerder lijkt te willen verlagen dan verder te verhogen, denken wij dat een herhaling van de selloff in Amerikaanse obligaties van eerder dit jaar niet meer mogelijk is.

Met 6,60% bevindt de (index)rente zich nog steeds aan de bovenkant van de 6,10-6,65% bandbreedte sinds het begin dit jaar. Als de Fed de rente in juli of september verlaagt, zou dat steun geven aan een gemeden beleggingscategorie.”

Oplopende tekorten

Vanuit een bottom-up perspectief vormen de oplopende begrotingstekorten in de meeste opkomende economieën en de recente verkiezingsverrassingen in Zuid-Afrika, Mexico en India een aantal uitdagingen in het ‘landenselectieproces’, voegt ze eraan toe.

“Op basis van de inflatietrends zien we grote verschillen tussen de monetaire standpunten van centrale banken in opkomende landen. In Brazilië, Chili, Tsjechië en Hongarije staan ze dichter bij het einde van hun versoepelingscyclus, terwijl ze in Mexico, Colombia en Peru nog wel even kunnen doorgaan. Aziatische centrale banken en de Zuid-Afrikaanse wachten waarschijnlijk op de Fed voor ze de rente verlagen.”