Clément Inbona (LFDE): ‘De onverwachte renteverlaging’

Met zijn aankondiging van 18 september dat de Amerikaanse richtrente met 50 basispunten werd verlaagd, bracht Jerome Powell een moeilijke evenwichtsoefening tot een goed einde: hij verraste markt en economen met de omvang van de renteverlaging én bracht rust met zijn officiële persbericht en verklaringen. De Visie van Clément Inbona, Beheerder, La Financière de l’Echiquier (LFDE).

Een verrassing zou het sowieso worden. Tot op het allerlaatst bleven de obligatiemarkten in dubio over hoe sterk de Amerikaanse Federal Reserve (de Fed) de rente zou verlagen: bleef het bij de ‘klassieke’ 25 bp of werd het een forse knip van 50 bp? Sinds 2009 is de kloof tussen de verwachte en de effectieve ingreep niet zo groot geweest. Voor de Fed watchers, de club van analisten die elk woord en elke beweging van de Amerikaanse centrale bank tot op het bot ontleden, was de verrassing nog groter: slechts 7% had de dubbelslag zien aankomen.
En toch reageerden de markten erg bedaard: 24 uur na de aankondiging was de volatiliteit op de aandelen- en obligatiemarkten alweer gedaald.

De voorzitter van de Fed bereikte dit door een zorgvuldig geregisseerde communicatie. In een persbericht schetste de Fed haar visie op de economie, waarbij ze de kwetsbare arbeidsmarkt benadrukte maar vertrouwen uitsprak over de inflatie. De werkloosheidsprognose werd verhoogd van 4,0% naar 4,4%, en de verwachting uitgesproken dat de rente in december 50 basispunten lager zal liggen, met twee renteverlagingen van 25 basispunten in november en december.

De markten vonden het een schot in de roos. Presidentskandidaat Donald Trump sprak daarentegen van een misser van formaat en vindt de renteverlagingen een cadeau voor de campagne van de Democraten en een teken “dat het slecht gaat met de Amerikaanse economie”. Ons lijkt de verrassende beslissing eerder de onafhankelijkheid te onderstrepen van de centrale bank, die zich uiteindelijk niets van de verkiezingskalender heeft aangetrokken. In het verleden vermeed de Fed zoveel mogelijk om vlak voor de verkiezingen grote aanpassingen door te voeren.

De langverwachte renteverlaging verlicht de druk op de Amerikaanse consument, die vaak op krediet koopt. Beleggers worden weggeleid van kortetermijnbeleggingen door dalende opbrengsten. De Fed kan nu, zonder inflatiedruk, ingrijpen bij economische tegenslagen, wat risicovollere activa aantrekkelijker maakt. Bedrijven met hoge schulden profiteren van goedkopere investeringen. Maar dit scenario hangt af van één belangrijke voorwaarde: een stabiele arbeidsmarkt. Als die instort, zal de Fed moeite hebben het vertrouwen te behouden.